Legionowo: dworzec z felerami

23 września, dwa tygodnie od otwarcia dworca w Legionowie, które odbyło się 11 września 2016 r., odwiedziliśmy nowy obiekt.

Architektura budynku cechuje się wątpliwym gustem. Chodzi oczywiście o te zaokrąglenia.

Co gorsza, z budynku do przejścia podziemnego pod torami nie przejdziemy "suchą nogą". W inwestycji za kilkadziesiąt milionów nie pomyślano o kilkumetrowym daszku.

W całym węźle przesiadkowym nie działa na razie informacja o ruchu pociągów. O ile to jeszcze można zrozumieć, gdyż odpowiada za nią spółka kolejowa i stanowi ona element większego projektu na dłuższym odcinku linii kolejowej, to całkowitym absurdem jest, że nigdzie na dworcu ani w jego okolicy dotąd nie ma czynnej kasy biletowej!!!

Za to zadaszenie terminala autobusowego jest estetycznie nawet udane, choć znowu - ochrona przed opadami nie jest pełna.

Niestety zastosowano tandetne stojaki rowerowe, do których nie można przypiąć obu kół i ramy.

Na parterze dworca jest szereg lokali handlowo - usługowych, na razie niezagospodarowanych. Niestety nie możemy liczyć w przyszłości na jakiekolwiek jedzenia na dworcu. Żaden z lokali nie jest wyposażony w instalację wodno-kanalizacyjną.

Całe pierwsze piętro budynku zajmuje biblioteka miejska (mediateka). I już działa.

Natomiast drugie piętro powierzchnia wielofunkcyjna.

Z taką oto okrągłą salą projekcyjną.

Po drugiej stronie torów działa już jeden z dwóch piętrowych parkingów. Obok niego znajduje się pochylnia do przejścia pod torami. Wielka szkoda, że nie zrobiono szerszej, z wygodną ścieżką rowerową. Mimo zatem wybudowania przejścia pod linią kolejową dla rowerzystów nadal dzieli ona miasto.

A tak to się robi w krajach cywilizowanych (Utrecht).

Nadal trwa budowa parkingu po stronie zachodniej linii kolejowej.

Niestety wydaje się, że jest on całkowicie zbędny. Tak wyglądało wykorzystanie najwyższego poziomu na parkingu czynnym w piątek o godzinie 14.00.

Budowa węzła komunikacyjnego na stacji Legionowo jest inwestycją miasta Legionowo i została dofinansowana kwotą 9,6 mln CHF (ok. 36 mln zł) ze środków szwajcarskich (Swiss Contribution).